De bouwkundige roots van onze gast deze maand lagen net als bij de vorige (Sean Gilliam) bij hun vader. Klussen kun je leren door af te kijken! Hier begon ook de nieuwsgierigheid van ons kersverse VIBA lid:
Nathalie Groot Kormelink: een bouwbiologische speurneus
Wie ben je?
“Mijn naam is Nathalie Groot Kormelink, ik ben vijftig, en woon samen in een eigen ontworpen en voor een groot deel zelf afgebouwde,HSB woning – met houtvezelisolatie – in Enschede.
Hobby’s: meubels maken, (buiten)koken, mantrailen met mijn hond Odin, sterrenkijken, tennissen en reizen. Op het gebied van houtbewerkingsgereedschap ben ik gefascineerd door Japans gereedschap en hoe zij gereedschap zien.
Ik ben idealistisch, gedreven, creatief, een vasthouder en ambitieus. Ik kijk vaak naar hoe dieren leven. Mijn hond is heerlijk om van leren: leven in het hier en nu.”
Mantrailen?
“Dat doe ik al een jaar of zeven: mensen opsporen. Ik vorm een team samen met mijn hond Odin, een Lapinporokoira. We doen dat als hobby, niet bij calamiteiten. Eens per week trainen we en sporen we iemand op, die op een voor ons onbekende plek zit. Niet met de geur van een lapje – dat is wat je op TV ziet – in het echt werkt het anders. De clou: je moet je eigen gedachten over de route uitzetten, volledig op de hond vertrouwen. Vergelijk het met vertrouwen in je eigen intuïtie. Maar wanneer de hond het spoor kwijt raakt, dan moet je als “handler” het voortouw nemen en ben je het verstand van het team. Wat is de meest logische route van het slachtoffer, hebben we stukken overgeslagen en waar moeten we verder zoeken?” Zo zijn we een echt team, één de neus, de ander het verstand”.
Even terug naar haar jeugd:
Opgroeiend in het Achterhoekse dorpje Beltrum ging Nathalie als klein kind met haar vader (beroep: loodgieter) mee naar de bouw van de jaarlijkse corsowagen. Daar mocht ze helpen met allerlei werkzaamheden van het vast houden van staal dat gelast moest worden tot het uitzagen van houten onderdelen, het plakken van papier-maché tot het vormen van figuren met kippengaas. Uiteindelijk werd ze, net als haar vader, ontwerper van de corsowagen. Bij de bouw van de corsowagens werken mannen en vrouwen, jongens en meisjes uit alle lagen van het dorp samen, om vrijwillig, met bloed, zweet en tranen in 4 maanden tijd een corsowagen te bouwen. Hier is bij Nathalie de liefde voor het samen creëren en het ontwerpen ontstaan.
Wat doe je?
“Ik ben eerst interieurarchitect geworden, daarna architect en vervolgens bouwbioloog. Daarvóór ben ik zelfs gediplomeerd tennisleraar geworden. Sinds vorige jaar geef ik ook les op de Academie van Bouwkunst, een kort semester om de studenten te introduceren in de bouwbiologie.”
Acht maanden studiereis.
2005 was een belangrijk jaar voor Nathalie. In dat jaar nam ze ontslag bij het architectenburo waar ze werkte om dankzij een gehonoreerde subsidieaanvraag bij het Fonds BKVB, een studiereis van 8 maanden te maken. Tijdens deze reis door Nieuw Zeeland, Australië, Nieuw Caledonië en Japan heeft ze de architectuur van deze landen bestudeerd en met name de invloed van het klimaat op de architectuur. Maar het belangrijkste onderdeel van de reis was de deelname aan de Glenn Murcutt International Masterclass (klik) onder leiding van Pritzkerprijs (soort Nobelprijs voor architectuur) winnaar Glenn Murcutt, Peter Stutchbury en Richard Lapastrier. Deze 2-weekse Masterclass wordt jaarlijks gehouden in Australië en bijgewoond door 30 architecten of architectuurstudenten van over de hele wereld. In 2011 heeft Nathalie voor de 2e keer mee mogen doen aan dezelfde International Masterclass. Richard is by far haar favoriete architect. Deze architectuurreis en met name de Masterclasses hebben haar kijk op architectuur en het leven blijvend veranderd. Respect voor natuur, mens en dier. Als je deze trailer kijkt, begrijp je het. Ook ‘helemaal VIBA!’ Op 9 januari 2025 zal Nathalie hem ook roemen als een van de sprekers tijdens onze nieuwjaars-caleidoscoop.
Waarom ben je VIBA-lid?
“Ik ben VIBA lid geworden omdat ik er van overtuigd ben dat we samen meer slagkracht hebben. Daarnaast vind ik het goed om mijn netwerk te verbreden en te leren van de andere leden.”
De aanleiding
In 2007 richtte Nathalie SPARC Architecture op. SPARC is een samenvoeging van SPace en ARChitecture. Er miste altijd iets. In 2017 kwam Nathalie in contact met twee bouwbiologen die vertelden over het vak Bouwbiologie (klik). Dit was de missende schakel! Het maakt bouwen compleet: het gaat niet alleen over het gebouw, energie besparen of het ontwerp, maar ook over de invloed van een gebouw op de mens en het milieu. Alle denkbare facetten van bouwen en ontwerpen komen in de bouwbiologie samen, het gaat om het geheel. In 2022 rondde ze haar studie Bouwbiologie aan het IBN met succes af.
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
“Ik ken VIBA nog niet zo lang, en dat is tekenend. Ik zit al lang in duurzaambouwen, maar had tot een jaar of twee geleden niet van VIBA gehoord, tot Eberhard Dijkhuis mij erop wees. Ik hoop dat het Viba door de steeds groter worden interesse in biobased en gezond bouwen bekender en toonaangevend wordt zodat we samen een lans kunnen breken voor bio-logisch bouwen.”
Integraal
Uw journalist is zo vrij hier het VIBA-woord ‘integraal’ aan toe te voegen. Want Nathalie werkt beroepshalve zo, ook haar privéleven kun je zo benoemen. Ze is altijd op zoek naar wat haar nieuwsgierig maakt. Hoezo tennisleraar? “Ach, ik kan goed tennissen en toen ik op m’n 18e aan de AKI in Enschede ging studeren, zocht ik een bijbaantje. Nadat ik de opleiding tot tennisleraar had gevolgd, heb ik jaren in de avonduren tennisles gegeven. Daarmee was ik een vrij rijke student.”
Aan het rijtje ontdekkingen kunnen we toevoegen: zo basaal mogelijke vakanties zonder water en electra (meestal in Zweden), Japan ooit verder ontdekken, de sterrenhemel verder bestuderen vanaf eigen dakterras. Bij dit alles hoort maar één typering: een bouwbiologische speurneus!
Wat is jouw antwoord op de doorgeefvraag van Sean Gilliam:
Steeds meer mensen worden enthousiast over biobased bouwen. Helaas blijft er nog een grote groep die de voorkeur geeft aan traditionele bouw. Hoe kunnen we bewustwording en acceptatie van biobased bouwen vergroten bij bouwbedrijven en eindgebruikers?
“Door actief deze mensen mee te nemen in de voordelen van biobased en bouwbiologisch bouwen, en te waarschuwen voor de negatieve kanten van de huidige bouw. Het lukt mij bijna altijd om mensen mee te krijgen. Mijn vraag is eigenlijk altijd “wil je een gezond gebouw”. Het antwoord is nooit “nee”. Dat is de opening om mensen mee te krijgen in de gezonde bouw.”
Wat is jouw doorgeefvraag?
Hoe ben jij in de bio-logische bouwwereld terecht gekomen?
In de nazit….
…verbazen we ons nog eens over onwetendheid van mensen. Dat er makkelijk wordt gekozen voor slechte materialen, slechte oplossingen. Kuddegedrag. Mensen denken dat alles wat je in de winkel koopt, goed is. Vaak hoort Nathalie wanneer ze over bouwbiologie vertelt: ‘Waarom weten we dit niet?!’ Oké, je weet niet wat je niet weet. Hier ligt dus nog een grote taak voor organisaties als VIBA.
Enschede/Zeist, december 2024
©️Wilco Machielse / VIBA