Toen ik onze gast vijftien jaar geleden voor het eerst ontmoette, droeg hij een rode overall van de firma Rentokil. Hij had de laatste drie letters afgeplakt. Dit toont onze man ten voeten uit:
Rento Hermanns – avontuurlijke creatieveling
Wie ben je?
“Rento Hermanns, 68 jaar en ik woon samen met Marijke in Utrecht. Sinds twee jaar vertoeft vriendin Loes bij ons op zolder en woont tijdelijk onze zoon Daan thuis. Ik ben geboren in Amsterdam, mijn vader woonde in Schotland en vertrok met mijn moeder naar Schotland, waar een jaar later mijn broer is geboren. Daarna hebben wij voor zijn werk vijf jaar in Zuid Afrika gewoond, waar hij wegen en bruggen ontwierp. Daarna hebben we in Rotterdam gewoond. Sinds 1 januari 2025 ben ik met pensioen.”
Al tijdens zijn studie toonde ir Rento zich avontuurlijk. Hij woonde vier jaar in Frankrijk, waarvan hij drie jaar in Bretagne een café-alimentation-charcuterie heeft gerund. Terug in Nederland trok bouwkunde hem meer.
Wat doe je?
“Tijdens mijn studie Bouwkunde in Delft begon ik in 1987 als freelancer bij een architectenbureau in Den Haag. Daarna heb ik bij andere architectenbureau’s gewerkt tot 2010. Door de crisis in de bouw raakte ik werkloos. Ik ben toen vloeren gaan isoleren met reflecterende materialen en gevels en daken met uitsluitend natuurlijke isolatiematerialen. Dit heb ik gedaan tot eind 2024. Mijn bedrijf ‘RondomIsoleren’ heb ik verkocht aan ex-werknemers.”
Idealist?
“Ja wel een beetje, mede na lezen van het rapport van de Club van Rome. Toen ik begon met studeren (1977) vond ik al dat bouwen anders moest, geïnspireerd door de eigenaar van een biologische winkel in Rotterdam en een lezing van Renz Pijnenborgh (‘de ideale manier van bouwen’) en later ook door Tjerk Reijenga en Kees Duijvestein (‘de realistische manier van bouwen – nét een stapje beter dan de rest’). Bij de vele architectenbureaus heb ik altijd ingezet om zo milieuvriendelijk te bouwen binnen de mogelijkheden. Ik werkte meestal als projectcoördinator de schets/concept van de architect uit tot een uitvoerbaar plan, waarbij ik de DCBA lijst zo goed mogelijk invulde.”
Rijdend voorlichtingscentrum ‘RondomDom’
Rento heeft mij (Wilco) naast de oude VIBA-Expo geïnspireerd om mijn woongezond-missie van de grond te initiëren. Het begon voor Rento allemaal met het idee om vanuit een mobiel servicepunt een bijdrage te leveren aan een duurzame wereld. Met een rijdende bus kan je bijna overal komen en neem je informatie en inspiratie mee op pad. Je brengt de informatie naar de mensen toe.
Dat idee kwam van de Rotterdamse kunststichting. Eind jaren ’70 was Rento vijf jaar weekend suppoost van een mobiele galerie. Hij kwam overal in de stad en met de diverse tentoonstellingen bereikte deze mobiel galerie de bewoners anders. Bewoners die niet naar een galerie of museum gingen, kwamen nu wel met kunst in aanraking. Met deze ervaring van vroeger ging hij vanuit een “rijdende winkel” bewoners inspireren tot energiebesparing.
“Oh bestaan daar ook natuurlijke materialen voor?” Was de meest gehoorde opmerking toen bewoners overal in de stad in zijn bus kwamen kijken en luisteren.
Waarom ben je VIBA lid?
Hoewel ik de VIBA al sinds de oprichting ken, ben ik pas ca 10 jaar geleden lid geworden.
Om ervaringen te delen met anderen die ook bezig zijn om stad en land gezonder te maken.
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
“Ik denk dat de Vibavereniging een plek blijft waar gelijkgestemden elkaar kunnen vinden om ervaringen te delen en van elkaar te leren, maar het zal moeilijk blijven nu er zoveel overlappende verenigingen en stichtingen zijn.”
Wat is jouw antwoord op de doorgeefvraag van Pieter van der Ree:
“Door alle regelgeving, financiële beperkingen en zorg om het milieu, verdwijnt vaak de aandacht voor vormgeving en belevingswaarden naar de achtergrond. Architectuur was altijd uitdrukking van cultuur en vormde het ruimtelijke kader voor het sociale en maatschappelijke leven. Mijn vraag is hoe die aspecten weer meer geïntegreerd zouden kunnen worden.”
“Architectuur verandert altijd in de tijd, regels veranderen. Sommige architecten beïnvloeden de rest, waardoor er weer nieuwe stromingen ontstaan. En nu het steeds ingewikkelder voor ons wordt, gaat AI ons helpen met de minder leuke kant zodat wij als ontwerpers meer aandacht krijgen om schoonheid te creëren.”
Doorgeef vraag
“De pioniers voor natuurlijk en milieuvriendelijk bouwen (we noemen het tegenwoordig biobased) hebben nu een hoop bereikt. Wie en wat doet de nieuwste generatie pioniers? Welke is hún uitdaging nu het VIBA gedachtegoed grotere bekendheid geniet.”
Gepensioneerd, en dan?
Rento is er de man niet naar om stil te zitten. Dit jaar was hij met Marijke voor het eerst vijf weken in Italië onderweg met zijn nieuw ingebouwde campertje – ja, dus toch weer mobiel! Verder is hij vrijwilliger bij de Stadswerkplaats om toezicht houden op veiligheid. Ook is hij bestuurslid van de coöperatie ‘Oog voor warmte’. Kijken hoe zijn woonwijk ‘Oog in Al’ door aquathermie van het gas af kan. Kijk HIER voor de website.
Rento blijft betaald bewoners energieadvies geven. Ook gaat hij huizen labelen.
En muziek maken! Hij speelt al 50 jaar gitaar, sedert een half jaar leert hij trekzak spelen! HIER een simpel nummertje om te beluisteren.
Nog iets vergeten?
Oh ja!! Rento komt nog op de proppen met een oude wens: afmaken van zijn scriptie over de groei van Utrecht. Daar is hij 40 jaar geleden aan begonnen. In deze scriptie heeft hij veel bijzondere dingen ontdekt. Zoals het begrip ‘parasietwijk’. Zulke mee-eters had je ook in Utrecht: Hoograven, Zuilen, en Tuindorp. Er zaten veel weilanden tussen. Hoograven bijvoorbeeld was van Vreeswijk. Dus de bewoners werkten in de stad Utrecht, maar als er brand was moest de brandweer uit Vreeswijk komen omdat Hoograven van Vreeswijk was. Dus ze verdienden in Utrecht, maar betaalden belasting aan de buurgemeente.
Nog een ontdekking: de invloed van Rietveld op internationale stedenbouw. Zoals in zijn woningontwerpen en zijn stoel hoeken van elkaar zijn ‘losgetrokken’, werden er ook hoeken van rijtjeswoningen ‘losgetrokken’ waardoor er meer frisse lucht in de binnentuinen kwam. Tussen de wanden zit altijd een sprongetje. Dit is dus begonnen in Utrecht. De Rotterdamse wijk Pendrecht is Hoograven in het groot.
Weer wat geleerd! En het toont de avontuurlijkheid van idealist Rento Hermanns!
Utrecht/Zeist, september 2025
©️Wilco Machielse / VIBA