De natuur is in rust gegaan. De knoppen voor het komende jaar zijn al gevormd en hoeven alleen nog gewekt te worden na de winterperiode. Het ritme van de natuur is optimaal aangepast aan het klimaat en voorbereid op een langdurige toekomst.
Op de klimaatbijeenkomst in Belem zijn kleine stapjes gezet naar bescherming van voor onze gezondheid essentiële bosgebieden, door de erkenning van inheemse volkeren als effectieve natuurbeschermers. Leven wij hier nog een beetje in harmonie met de natuur? Kunnen wij bomen als levende wezens zien? De gemiddelde leeftijd, die wij bomen toe staan te leven, is zorgwekkend. De WUR heeft onlangs vastgesteld dat gemiddelde leeftijd van onze loofbomen 58 jaar bedraagt en die van naaldbomen 67 jaar. En dan te weten dat de oudste spar van Zweden 9.500 jaar oud is en nog steeds groeit….
Praktijkcase van deze week. Een nieuwbouwproject wurmt zich tussen oude bomen: een 100-jarige eik en een 200-jarige beuk worden van elkaar gescheiden door er een gebouw tussen te plaatsen. Die bomen zien er zo mooi uit op de 3D-presentatie, maar helaas, de werkelijkheid is anders. De bomen moeten bovengronds en ondergronds zo hard toegetakeld worden om het gebouw ertussen te krijgen, dat ze dit niet kunnen overleven. De snelheid van het tekenscherm wint het zo van het ritme van de natuur. Hoe zou het zijn als biobased bouwen zich eerst zou richten op het scheppen van ruimte voor alle leven inclusief de bomen, en daarna pas op het innemen van ruimte en het bouwen?