Bestuursblog oktober 2021 In de natuur is de herfst in volle gang. De sapstromen zijn tot rust gekomen, er hoeft even niet meer gegroeid te worden, oef ….. daar kunnen we nog wat van leren! De rijkdom van de zomer is opgeslagen in heel kleine nieuwe knoppen, klaar voor komend jaar, en in bollen, knollen […]

De herfst is de tijd om te oogsten. Om de vruchten te plukken van wat je in de lente gezaaid hebt en in de zomer gekoesterd hebt. We merken dit aan de grotere belangstelling voor de VIBA Cafe’s en aan het oplopende ledenaantal. Nu dagen alweer wat korter worden en de dagen gelukkig nog warm

Bestuursblog augustus Het nieuwe seizoen start en het najaar komt er alweer aan. Ik hoop dat iedereen een goede zomer heeft gehad. Een vreemde zomer. Corona riep beperkingen op. Kunnen we wel met vakantie? Testen, wel of niet vaccineren. Of toch blijven werken, met beperkte mogelijkheden? Ook werden we opgeschrikt door de overstromingen in Limburg.

Er is niets cultureels aan, maar het is wel een nieuwe trend: de ‘cancelcultuur’. Bekende mensen of organisaties die zich verregaand ongewenst zouden hebben gedragen of geuit, worden geboycot. Er wordt afgerekend. Het gebeurt vooral op sociale platformen als Instagram. Cancellen kan ook gaan om consumenten die bedrijven boycotten. Je bent ergens voor of tegen,

Tinyhouses zijn populair. Het idee spreekt mij ook aan. Ik heb nooit iets met grote huizen gehad en vind een vakantiewoning al snel groot genoeg. Een soort gelijke uitspraak deed Rietveld overigens ook al eens. Ik kan ook last hebben van te veel spullen om me heen. Misschien komt dat omdat ik in welvaart ben

Is groen des mensen natuur? Chris schreef het in het VIBA bestuursblog nog, de komende jaren moeten er 300.000 woningen gebouwd worden. Ik ben deze weken veel bezig met een woonwijk voor 350 woningen. We hebben veel discussie over de opbouw en samenstelling. Nu noemde mijn collega stedenbouwer het een ontspannen oefening, er zit zoveel

VIBA als voortrekker van 100% zuiverheid. Mijn vorige bestuursbericht “Van rebels naar radicaal?” schreef ik vlak na de Amerikaanse verkiezingen. Inmiddels hebben we onze Hollandse kiesversie achter de rug. We zijn verdeelder dan ooit. In november interviewde ik Renz Pijnenborgh, in deze nieuwsbrief is de beurt aan zijn zoon Thomas. Toeval? Eind vorig jaar overleed

Een vragende blik op de horizon……. Een beer werd wakker na zijn winterslaap (boek van Jorg Steiner) en zag dat zijn bos was veranderd in een industrieterrein en merkte dat van hem werd verwacht dat hij zich als mens ging gedragen. Wij kunnen die beer zijn als we wat seizoenen doorslapen.  Eind 2020 telde Nederland

Een dikke laag witte sneeuw bedekt onze omgeving en alles lijkt betoverend schoon en van een ongekende frisse schoonheid. We genieten ervan om naar buiten te gaan om een wandeling te maken, maar we genieten er ook van om binnen op de bank voor het (denkbeeldige) vuur te zitten. De winter is de tijd van

Jaren lag het in kartonnen dozen, achter in de garage van Thomas Pijnenborgh; het archief  alias bibliotheek van de VIBA. Daar kwam het terecht toen de VIBA Expo één van de ruimten in de Gruyterfabriek moest ontruimen en alleen Thomas belangstelling toonde voor de archief van de VIBA. Omdat Thomas druk bezig was om de